اِلسا و آنا، بن‌تِن و نينجا، باب اسفنجي و مينيون و مک کوئين و اُلاف شده‌اند يک لشکر و جاخوش کرده‌اند روي کيف‌ها، دفترها، پاک‌کن‌ها، جامدادي‌ها و مدادرنگي‌ها و شده‌اند رقيب پر زور شکرستاني ها، شهداي هسته‌اي، يوزپلنگ ايراني، ماهواره اميد، خانواده معمولي، يوسف پيامبر، مختار و بلندقامتان واليبال .
به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، زورآزمايي اينها تقريبا نابرابراست؛ اعضاي جبهه اول هميشه و همه جا هستند، چه در بازار بزرگ تهران که مرکز اصلي توزيع لوازم تحرير است، چه در فروشگاه‌هاي زنجيره‌اي و مغازه‌هاي کوچک محلي در سراسرکشور، درحالي که نوشت‌افزارهاي وطني با شخصيت‌هاي ايراني و اسلامي را بايد زياد گشت تا جُست.
کاراکترهاي کارتوني هاليوود از بچه‌هاي ما خوب دل مي‌برند و پرنده‌هاي خشمگين با آن ابروهاي مشکي گره کرده با اين که سمبل بداخلاقي‌اند هنوز بر شکرستاني‌هاي بانمک، جهان پهلوان تختي، ناو جماران، آرش کمانگير، پورياي ولي و ده‌ها اسطوره و قهرمان ايراني که برنوشت افزارهاي ايراني ـ اسلامي نقش بسته‌اند، غلبه دارند.
اين يعني ذائقه دانش‌آموزان ما و ميل يک جمعيت تقريبا 13ميليون نفري به سمت نمادهاي فرهنگي غيرخودي است، درحالي که يک کودک و نوجوان ايراني بهتر است سرگرم داشته‌هاي خودي باشد تا مشغول آنچه مربوط به فرهنگ ديگران است .
خارجي‌هاي ارزان دست از سرمان بر نمي‌دارند
به خودکاري که الان در دست داريد، به دفتري که رويش مي‌نويسيد، به تراشي که مدادي را تيز مي‌کنيد و به مدادرنگي‌هايي که کودکي در نزديکي‌تان با آنها مشغول نقاشي است بدقت نگاه کنيد. به احتمال قريب به يقين اينها همه خارجي‌اند، ساخت کشورهاي دور و نزديک. کشورهايي که بدرستي در فکر افزايش توليد و صادرات محصولات خود هستند و ما به غلط آنقدر از آنها خريد مي‌کنيم تا کمر توليدکننده‌هاي داخلي‌مان بشکند.
اين نه حرف ما که درددل رئيس اتحاديه فروشندگان نوشت‌افزار تهران نيز هست، موسي فرزانيان که به جام‌جم مي‌گويد بجز دفترهاي موجود در بازار که 99 درصدش ايراني است 70 درصد بقيه محصولات خارجي است؛ ساخت مالزي، اندونزي، کره، چين، ژاپن و هند.
رئيس انجمن توليدکنندگان نوشت‌افزار نيز چندي پيش با رسانه‌ها درددل مشابهي داشت، او مي‌گفت توليدات داخلي قادر است نياز کشور را پاسخ دهد و حتي مازادش صادرشود اما به علت واردات بي‌رويه، توليدکنندگان هر سال با ضررهاي هنگفتي روبه‌رو مي‌شوند.
پشت پرده اين داستان اما واردکننده‌هايي هستند که به قيمت سود بيشترخود، محصولات ارزان و معمولا بي‌کيفيت را وارد کشور مي‌کنند بي‌اعتنا به اين‌که پله‌هايي که براي پولدارشدن از آن بالا مي‌روند چيزي بجز اسکلت درحال ريزش توليدکنندگان نيست. به اينها بايد قاچاقچيان نوشت‌افزار را نيز اضافه کرد که گرچه آمار دقيقي از تعدادشان و نيز حجم کالاهايي که وارد کشور مي‌کنند دردست نيست، ولي بسيار راحت از دروازه‌هاي کمرگ مي‌گذرند و به توليد ملي ضربه مي‌زنند.
اينچنين است که بازار پر مي‌شود از محصولاتي که طرح‌هاي غيروطني دارد و اينچنين مي‌شود که توليدکننده نوشت‌افزارهاي اسلامي ـ ايراني پيش محصولات خارجي کم مي‌آورد و بناچار فتيله توليد را پايين مي‌کشد و آن وقت ما مصرف‌کننده‌ها بايد بگرديم تا محصولي ايراني پيدا کنيم .
گردش مالي ميلياردي و سهم کوچک ما
مي‌گويند گردش مالي بازار نوشت‌افزار در ايران سالانه 4000 ميليارد تومان است و نياز سالانه کشور به انواع دفترتقريبا 150 ميليون جلد. آمارهايي هم از ميزان مصرف سال به سال خودکار و مداد در ايران وجود دارد که سعيد حسيني، مديرعامل مجمع نوشت‌افزار ايراني ـ اسلامي تائيدش نمي‌کند و همان دو آمار قبلي را درست‌تر مي‌داند.
او مي‌گويد در اين بازار بزرگ با اين گردش مالي چشمگير، سهم توليدات ايراني اندک است و سهم محصولات اسلامي ـ ايراني اندک‌تر، چيزي حدود 10 درصد بازارآن هم فقط براي دفترچه. اين يعني بازار پاک‌کن، تراش، کيف، مداد، خودکار و بقيه نوشت‌افزارها در قرق محصولات خارجي است، آن هم فقط به اين علت که به گفته حسيني، زيرساخت‌هاي لازم براي توليد اين محصولات در داخل وجود ندارد و کسي از سرمايه‌گذاري در اين بخش حمايت نمي‌کند.
پس عجيب نيست که لوازم تحرير ايراني در بازار بسيار کمتر از مشابه خارجي‌اش در دسترس است و اصلا غريب نيست نوشت‌افزارهاي خارجي، رسانه‌هاي متحرکي براي ترويج فرهنگ غيربومي شده‌اند يا بدتر اين که توليدکننده‌هاي داخلي نيز براي فروش بيشتر، به همين فرهنگ غيرخودي و نمادهايش متوسل شده‌اند و از خطوط قرمز نيز گهگاه گذشته‌اند مثل نشاندن تصاوير زنان نيمه‌عريان هاليوودي يا سوپراستارهاي آمريکايي روي ملزومات تحصيلي دانش‌آموزان ابتدايي که نمونه‌اش در بازار کم نيست.
درمان درد چيست؟
پارسال اگر 500 نفر در توليد لوازم تحرير فعال بودند، امسال به نصف کاهش يافته‌اند و اگر سال پيش کسب و کار بسختي مي‌چرخيد، امسال کار به قدري سخت شده که عده‌اي ترجيح داده‌اند توليد را بوسيده و کنار بگذارند و دوايي براي جنس‌هاي مانده در انبارها پيدا کنند. اين اطلاعات را مجمع نوشت‌افزار ايراني ـ اسلامي از وضعيت کنوني بازار استخراج کرده است؛ شرايطي که اقدامي فوري را مي‌طلبد .
مديرعامل اين مجمع معتقد است براي علاج بايد ابتدا توليدکنندگان داخلي را شناسايي کرد نه مثل حالا که هيچ کس از تعداد واقعي توليدکنندگان اطلاع ندارد. دوم اين که توليدکننده‌ها را از توليد محصولات غيراخلاقي دورکرد و از طريق انيميشن و بازي‌هاي رايانه‌اي شروع به شخصيت‌سازي کرد تا کاراکترهاي محبوب، بر لوازم تحرير نقش ببندند و مورد استقبال عمومي قرار بگيرند.
اما به نظرمي رسد براي به تعادل رساندن بازار نابرابر نوشت‌افزار و پايين آوردن کفه ترازو به نفع ايران بايد با حمايت از توليدکننده داخلي، قيمت‌ها را نيز رقابتي کرد نه مثل امروزکه رئيس اتحاديه صنف فروشندگان نوشت‌افزار تهران مي‌گويد دست خريداران بيشتر به سمت لوازم تحرير خارجي مي‌رود که ارزان‌تر از مشابه داخلي است.
منبع:جام جم